خیال خوش

چشمانم را میبندم در تصور اینکه اینجایی خوشحالی، آرامش خیال پیدا میکنم اما... زآتش پنهان عشق هر که شد افروخته دودی ازش بلند نمیشه چون نفسش هم سوخته، دوست داشتم روشن کنم شعله شمع رو اما این خیال که پروانه ای نباشه جلوم رو می گرفت اما حالا فهمیدم چه گیج بودم باید خودم پروانه میشدم و گرد شمع می چرخیدم

یه دعا کنیم :الهی عاشقی ها فقط از روی هوا وهوس نباشه ،عمرم در دست به سر مویی میبخشم جان گر تو بگویی ولی بازم میگم نصیب و قسمت رو نمیشه تغییر داد اما تقدیر بی تقصیر نیست نه؟